Opublikowane przez
Jabłoń ozdobna ‘Chestnut’ (Malus ‘Chestnut’) to odmiana pochodzenia amerykańskiego uprawiana częściej dla znakomitego smaku owoców niż w celach dekoracyjnych. W Polsce odmiana mało znana, ale w Stanach ma wielu wielbicieli, choć jabłuszka są z wyglądu niepozorne, zupełnie niekomercyjne. Jabłonkę tej odmiany spotkałam w Ogrodzie Botanicznym w Łodzi.
Odmiana ‘Chestnut’ (ang. kasztan), albo ‘Chestnut Crab’, wyhodowana w 1946 r. przez Uniwersytet Minnesoty (strefa 4) należy do najbardziej mrozoodpornych jabłoni ozdobnych. Jest siewką odmiany ‘Malinda’ z wolnego zapylenia rajskim jabłkiem. Jabłuszka są o wiele większe niż u większości innych rajskich jabłoni, rozmiarów małego jabłka odmiany sadowniczej (około 5 cm średnicy), i równie smaczne jak jabłka deserowe.
Skórka dojrzałych owoców żółta z pomarańczowoczerwonym rumieńcem, czasami ordzawiona. Miąższ kremowy, soczysty, słodki, kruchy, o orzechowym aromacie i posmaku gruszki. Drzewko jest średniej wielkości o koronie szerokiej, przewisającej. Wiosną pokrywa się chmurą białych kwiatów, a w końcu lata (sierpień-wrzesień) daje obfity plon owoców. Odmiana odporna na choroby, nie wymaga oprysków. Doskonały zapylacz dla innych odmian jabłoni.
Jabłka odmiany ‘Chestnut’ nadają się do jedzenia na surowo oraz na przetwory. Są tak słodkie, że można z nich przyrządzić masło jabłkowe bez dodatku cukru. Dają doskonały głęboki w smaku cydr. Nie są przeznaczone do długotrwałego przechowywania, ale mogą poleżeć przez miesiąc czy dwa.
Gdybym miała ogród rosłaby w nim jabłonka ‘Chestnut’. Jak na razie nie znalazłam tej odmiany w polskich szkółkach.
Podobnie jak większość jabłoni odmiana ‘Chestnut’ najlepiej czuje się na stanowisku słonecznym na glebie umiarkowanie żyznej, głębokiej, przepuszczalnej, odpowiednio wilgotnej w sezonie wegetacyjnym. Toleruje okresy suszy, lecz wymaga podlewania przy długotrwałym braku opadów, by uniknąć więdnięcia i opadania liści.
