Kotkowate kwiatostany wierzb, czyli dobrze znane bazie, pojawiają się na przedwiośniu, jeszcze przez rozwojem liści. Z kwitnących pędów wierzbowych robi się tradycyjne wielkanocne palmy. Zwykle wykorzystywane są do tego celu krajowe wierzby o srebrzystych kotkach z jedwabistym “futerkiem” – szczególnie iwa (Salix caprea L.) lub wierzba wawrzynkowa (Salix daphnoides L.).  Przed niedzielą palmową można wypatrzeć na łódzkich targowiskach wierzbowe osobliwości: ozdobnie poskręcane pomarańczowe gałązki wierzby płaczącej odmiany argentyńskiej (Salix x sepulcralis Simonk. ‘Erythroflexuosa’) albo dziwacznie staśmione pędy wierzby sachalińskiej ‘Sekka’ (Salix udensis Trautv. & C. Meyer ‘Sekka’). Dziś byłam na Dolnej za późno i nie widziałam żadnych “odlotowych” palm.

Staśmione pędy wierzby sachalińskiej 'Sekka'
Wszystkie zdjęcia z Ogrodu Botanicznego w Łodzi z pierwszych dni kwietnia 2017 r.

Wierzba sachalińska pochodzi z północno-wschodniej Azji. Zasięg obejmuje cały Daleki Wschód od Kamczatki po dolny bieg Amuru, Sachalin, Kuryle, Japonię, północno-wschodnie Chiny, wschodnią Syberię. Rośnie w dolinach rzek i innych wilgotnych, otwartych miejscach, gdzie tworzy zarośla sama lub z innymi gatunkami. Wierzba sachalińska bardzo przypomina naszą krajową wierzbę wiciową (Salix viminalis L.). U nas w uprawie wierzba sachalińska znana jest tylko w postaci męskiego kultywaru ‘Sekka’.

Wierzba sachalińska 'Sekka'

Wierzba sachalińska ‘Sekka’ (Salix udensis Trautv. & C. Meyer ‘Sekka’, synonim Salix sachalinensis F.Schmidt) jest krzewem o zaokrąglonym pokroju wysokości do 2-3 m. Ma osobliwe pędy – staśmione, spłaszczone, czasem wachlarzowate, rozgałęziające się nieregularnie, skręcone na końcach pastorałowato, pokryte licznymi pączkami kwiatowymi i liściowymi. Bardziej żywotne pędy ulegają staśmieniu, słabsze pozostają normalne. Gałązki są zwykle czerwonawe, czasem zielone lub brązowe. Od nietypowego wyglądu pędów bywa nazywana wierzbą smoczą (po angielsku Dragon Willow). Nazwa odmiany ‘Sekka’ po japońsku oznacza staśmienie, spłaszczenie pędów.

Kwitnąca wierzba sachalińska 'Serka' (Salix udensis 'Sekka')

Ta oryginalna wierzba jest bardzo dekoracyjna zimą, kiedy liście nie okrywają dziwacznych gałązek. Pod koniec marca lub w kwietniu, przed rozwojem liści, na pędach pojawiają się śliczne kotki – początkowo srebrzystobiałe, później żółte. Zanim kwiaty przekwitną rozwijają się lancetowate liście długości do 15 cm, od góry ciemnozielone i błyszczące, spodem niebieskawe.

Wierzba sachalińska 'Sekka'

Wierzba smocza od dawna uprawiana jest w Japonii w ogrodach, występuje też w stanie naturalnym. Do Europy została sprowadzona dopiero w 1950 r. przez holenderskiego szkółkarza z Boskoop nazwiskiem Jan Spek.

Wierzba sachalińska 'Sekka'

Oryginalne taśmowate pędy wierzby smoczej są chętnie wykorzystywane w japońskiej sztuce układania kwiatów zwanej ikebaną. Po zasuszeniu mają błyszczącą powierzchnię i piękny mahoniowy kolor. U nas także służą jako atrakcyjny materiał do tworzenia kompozycji florystycznych.

Wierzba sachalińska 'Sekka' (Salix udensis 'Sekka')

Wierzba smocza może być uprawiana w ogrodach i parkach na słonecznych lub lekko zacienionych stanowiskach. Posadzona w wyeksponowanym miejscu budzi zainteresowanie nietypową budową pędów, przyciąga uwagę, szczególnie w okresie bezlistnym. Zachwyca podczas kwitnienia. Kwiaty są miododajne.

Pokrój wierzby sachalińskiej 'Sekka'

Wierzba sachalińska ‘Sekka’ jest niekłopotliwa w uprawie. Jak przystało na wierzbę najbardziej lubi wilgotne podłoże o lekko kwaśnym odczynie. Atrakcyjnie wygląda w pobliżu wody. Nie szkodzi jej okresowe zalewanie. Nie toleruje suszy, gleb wapiennych i zasolonych. Odporna na mrozy, ale mniej niż gatunek. Jeśli nawet podmarznie, szybko odbija z gruntu. Warto sadzić w zacisznych miejscach, osłoniętych od wiatru. Nie szkodzi jej zanieczyszczenie atmosfery, doskonale rośnie w warunkach wielkomiejskich.  W Łodzi nie widziałam jej w przestrzeni publicznej poza ogrodem botanicznym.

Wierzba sachalińska 'Sekka'

Rośnie szybko – jak większość wierzb. Dobrze znosi strzyżenie, przycinanie, formowanie. Pod koniec zimy co drugi rok warto wyciąć połowę gałęzi do samej ziemi – taki zabieg odmładza krzew i stymuluje tworzenie charakterystycznie staśmionych pędów. Wierzbę tę można łatwo rozmnażać sadząc fragmenty zdrewniałych pędów bezpośrednio do podłoża.

Wierzba sachalińska 'Sekka'

Wierzba sachalińska 'Sekka'
Wierzba sachalińska ‘Sekka’ (Salix udensis ‘Sekka’), Ogród Botaniczny w Łodzi, 01-04-2017

Piękny okaz wierzby smoczej pokazany na zdjęciach rośnie w dziale arboretum Ogrodu Botanicznego w Łodzi. Jak widać ma niewiele staśmionych pędów – wygląda na to, że jest prowadzony w naturalny sposób, bez przycinania.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *