Zdjęcia z popołudniowego spaceru w parku Źródliska.
Mamy złotą jesień i efektowne barwy drzew w mieście.

Park Źródliska I jest najstarszym łódzkim parkiem miejskim oraz jednym z pierwszych parków publicznych w Polsce.
Powstał z podziału tzw. Ogrodu Spacerowego założonego w 1840 r. poprzez wydzielenie z obszaru przyłączonego do rozwijającego się miasta fragmentu wiekowego lasu z licznymi źródłami.
Park Źródliska I położony jest blisko centrum miasta, pomiędzy ulicami Fabryczną, Przędzalnianą i Aleją Piłsudskiego. Sąsiaduje z parkiem Źródliska II, który był prywatnym parkiem przypałacowym rodziny Scheiblerów.


Park Źródliska I ma obecnie powierzchnię około 9,2 ha.
Na terenie parku znajduje się łódzka Palmiarnia.

W parku Źródliska I rosną drzewa starsze od najstarszych łódzkich budowli. Przede wszystkim potężne dęby – pomniki przyrody. Są one żyjącymi do dziś reliktami rozciągającej się tu niegdyś puszczy łódzkiej. Ich wiek szacuje się na około 300 lat.

W wydanym w 2006 r. przewodniku „Park Źródliska I” pod redakcją Romualda Olaczka znajdziemy piękny opis:
Wielkie, mocarne drzewa, będące przyrodniczym skarbem Łodzi i ozdobą tego parku. Stare dęby tworzą osobliwy nastrój i nadają swoisty rys krajobrazowi Źródlisk. Najgrubsze rosną pojedynczo, mają pnie ponad 3 m obwodu i grube konary podtrzymujące nisko osadzone korony. Te zaś, które rosną w zwarciu w towarzystwie innych drzew, są wyższe, smuklejsze i cieńsze, chociaż niekoniecznie młodsze.






