Las Ruda-Popioły leży w południowej części Łodzi w dzielnicy Górna. Ma powierzchnię około 65 ha. Przed wojną zwano go lasem w Rudzie Pabianickiej. Na przełomie XIX i XX wieku był miejscem wypoczynku łódzkich fabrykantów.

Charakterystyczne dla Lasu Rudzkiego są przepiękne wille letniskowe z przełomu XIX i XX wieku otoczone starym drzewostanem. Obecnie eleganckie wille w większości popadły w ruinę.

Wyjątkowe walory estetyczne i klimatyczne Lasu Rudzkiego docenili łódzcy przemysłowcy. Teodor Steigert wybudował tam pensjonat o niezwykłej architekturze alpejskich kurortów. Dom jest drewniany, na podmurówce, z balkonami, gankami, werandami. Obecnie piękna obszerna willa przy ulicy Popioły 49/51 coraz bardziej niszczeje.




Nazwa ulicy Popioły powstała w momencie włączenia Rudy, która była odrębną miejscowością, do Łodzi w 1946 r. Wcześniej ulica nosiła imię Stefana Żeromskiego, lecz w Łodzi istniała już ulica o tej nazwie. Patronat wielkiego pisarza zachowano nawiązując do tytułu popularnej powieści Żeromskiego „Popioły”.








W wolnej chwili warto wybrać się na spacer szlakami Rudy (nie tylko) Willowej.

Na razie tylko krótki rekonesans w terenie, gdyż w najbardziej znanej z rudzkich willi – odzyskującej obecnie dawną świetność willi Klara miałam przyjemność uczestniczyć dziś w imprezie włosko-gruzińskiej Coroczne spotkanie przyjaciół Wino i Śpiew oraz Wino i Chleb.