Większość tych wczesnowiosennych roślin do niedawna potrafił rozpoznać (prawie) każdy. Obecnie znajomość nawet pospolitych roślin jest coraz słabsza, mimo dostępu do internetu. Dobrze, że mamy w Łodzi ogród botaniczny i palmiarnię, ale mini ogrody przydałyby się przy szkołach, taka dodatkowa zielona klasa. Problem jest ponadczasowy. Pisał o tym w „Ogrodniku Polskim” już w 1893 r. jeden z najbardziej zasłużonych polskich ogrodników, Edmund Jankowski (1849-1938): „Napotykamy co krok ludzi inteligentnych i nawet poniekąd wykształconych, którzy pomimo dojrzałego już wieku nie potrafią odróżnić klonu od kasztana, albo lipy od topoli …”. Zachęcam do przeczytania całego tekstu „Ludziom dobrej woli” sprzed blisko 130 lat (dziękuję Krzysztof G-P!).
W kolekcji wielkanocnej wierzba sachalińska (Salix udensis) 'Sekka’.
Wierzba płacząca (Salix x sepulcralis 'Chrysocoma’), najczęściej sadzona spośród wierzb na terenach zieleni, zwykle w parkach, przy wodzie.
Jedna z wielu krzaczastych wierzb na terenie ogrodu botanicznego.
Wierzba argentyńska (Salix 'Erythroflexuosa’)
Wierzba argentyńska (Salix 'Erythroflexuosa’)
Dla porównania wierzba babilońska (Salix babylonica) 'Tortuosa’
Wierzba babilońska (Salix babylonica) 'Tortuosa’ o pogiętych gałązkach.
Wierzba babilońska (Salix babylonica) 'Crispa’ – gałązki tej odmiany są proste, ale za to liście, gdy dorosną, skręcają się w świderki.
Topola kanadyjska (Populus x canadensis). Odmiana do ustalenia, trzeba sprawdzić jakiej jest płci i kiedy rozwinie liście.
Pąki lilaka (Syringa) 'Desdemona’ – jednej z odmian lilaka ottawskiego wyhodowanych w Kanadzie przez Izabelę Preston.
Lilak (Syringa) 'Esterka’ – jeden z mieszańców ottawskich, polska odmiana wyhodowana przez Władysława Bugałę. W kolekcji Ogrodu Botanicznego w Łodzi znajduje się większość odmian lilaka ottawskiego stworzonych przez Bugałę.
Lilak (Syringa) 'Goplana’ – jeden z mieszańców ottawskich, polska odmiana wyhodowana przez Władysława Bugałę.