Na ulicy Rudzkiej u zbiegu z Farną i Scaleniową rośnie potężna topola późna (Populus x canadensis Moench. ‘Serotina’) – pomnik przyrody.
Należy do największych łódzkich topól. Obwód pnia na wysokości 1,30 m wynosi około 5,65 m. Ma 30 m wysokości. Została opisana w Rejestrze Polskich Drzew Pomnikowych. Jej wiek szacowany jest na 90 lat.
W urzędowym rejestrze pomników przyrody drzewo z ulicy Rudzkiej błędnie podano jako topolę czarną, podczas gdy faktycznie jest topolą kanadyjską odmiany późnej. Topola kanadyjska to mieszaniec euramerykański powstały ze skrzyżowania europejskiej topoli czarnej (Populus nigra) i czarnej topoli amerykańskiej (Populus deltoides). Topola kanadyjska odmiany późnej (‘Serotina’) przypuszczalnie pojawiła się około 1750 r. w Europie Zachodniej. W Polsce uprawiana od ponad 200 lat. Jest to odmiana płci męskiej, zatem nie śmieci puchem nasiennym. Odmiana ta została szczegółowo opisana w serwisie Mojedrzewa.pl.
Pnie starych topól późnych wyróżniają się głęboko spękaną korą, bez narośli typowych dla krajowej topoli czarnej. Są grube i długie, zwykle oczyszczone z gałęzi.
Pień topoli późnej z Rudzkiej rozgałęzia się na dwa potężne konary.
Drzewo rośnie w większej części na terenie posesji, częściowo poza ogrodzeniem.
Pień topoli zaczyna wrastać w ogrodzenie.
W pniu od strony ulicy jest też otwór, który wygląda jak wywiercony.
Ale ogólnie ogromna topola późna z ulicy Rudzkiej wygląda na bardzo żywotną i prezentuje się znakomicie.